مامانی رفتن سفر

      سلام

دیشب ساعت 6:30 شب همراه خاله  و بابا و رضا کوچولو رفتیم بدرقه مامانی

گلپسرم اول که مامانی داشتند سوار اتوبوس میشدن که مات و مبهوت مونده بود

اما همین که اتوبوس راه افتاد و دید مامانی پیاده نشدن و رفتن شروع کر به گریههههههههههه

اونم چه گریه هایی هیچ جوره آروم نمیشد

تا ساعتای 8 شب دور شهر میگشتیم بلکه آروم بشه اما اصلا آروم نمیشد

بعد اومدیم خونه یکم آروم شد

امیدوارم به مامانی خوش بگذره و به سلامتی برگردن

امروز هم خانم دایی مهربون مرخصی داشتن و زنگ زدن رضا کوچولو رو بیارین خونه ما

و زحمت امروز شما افتاد گردن اوناو امروز و کنار خانم دایی و دایی جون که پاشون متاسفانه

چند روز پیش شکسته هستین.. امیدوارم پسر خوبی باشی پسرم

راستی اینم یادم رفت بگم که یکی از علایقت به شبکه پویاست

و اون هم کارتون پت پستچی که اگه تو هزار گریه هم باشی بگم پت پستچی

سریع بلند میشی و سمت تلویزیون میری

و میگی پت پتی دوس همه بته آآآآآآآآآآ...(پت پستچی دوست همه بچه ها)

آرتورررررررررررر- سوبا(سوباسا)- اته های بابا جون دایییییییییی(قصه های بابا سمور)

همه چی باید آخرش به دایی ختم بشه و الا نمیشه

مامان فدای شیرین زبونیات

                                                                          خدایا پشت و پناه مادرم باش